Unoszenie nóżek ponad podłoże to nieodzowny etap rozwoju każdego niemowlęcia. Nie lada zachwyt wzbudza moment, gdy niemowlę łapie swoje stópki i bierze je do buzi. Większość z nas myśli wtedy – ile bym dał, by być taki gibki i rozciągnięty. Możemy się pocieszać, że kiedyś to potrafiliśmy 🙂 W dzisiejszym wpisie chcę przybliżyć Ci jak krok po kroku wygląda budowanie aktywności antygrawitacyjnej kończyn dolnych i miednicy w poszczególnych miesiącach podczas leżenia na pleckach. Co sprawia, że niemowlę łapie swoje stópki, kolanka i unosi je ponad podłoże. Kiedy spodziewamy się, że zacznie łapać kolanka, a kiedy stopy?

Kiedy niemowlę łapie swoje stópki – rozwój miesiąc po miesiącu.

Pierwsze aktywności antygrawitacyjne miednicy i kończyn dolnych możemy zaobserwować w okolicy 3 miesiąca życia dziecka. Mowa o aktywności widocznej na rycinie niżej.

Rycina 1

Nie wiem czy zauważyłaś, dużo aktywności motorycznych kręci się wokół właśnie tego 3 miesiąca życia dziecka. To taki magiczny moment. Krótki wpis właśnie o nim przeczytasz TUTAJ.

Wróćmy do ryciny.

Jeśli pamiętasz ostatni wpis o wyciąganiu rączek do zabawek, to wiesz, że w tym okresie dziecko ruchowo poprzez kończyny górne poznaje swoje ciało. Dotyka swojej głowa, twarzy, wkłada rączki do ust, bawi się nimi. Dotyka również klatki piersiowej, brzucha i spojenia łonowego. Uzyskanie odpowiedniej kontroli obręczy barkowej bezpośrednio wpływa na budowanie stabilizacji miednicy w płaszczyźnie strzałkowej. To sprawia, ze maluszek potrafi unieść ją ponad podłoże.

Na tym etapie różnorodność ruchowa nóżek jest duża. Dziecko 3 miesięczne podczas leżenia na pleckach może:

• unosić je ponad podłoże zgięte w kolanach,
• opierać je o podłoże na zewnętrznych krawędziach stóp,
• kopać naprzemiennie uniesionymi ponad podłożem.

4 miesięczny maluszek ma możliwość unoszenia miednicy i kończyn dolnych wyżej niż w poprzednim miesiącu. Dzieje się to za sprawą integracji napięcia wyprostnego i zgięciowego, które dochodzi do linii bioder. Podczas leżenia na plecach maluszek potrafi sięgać do kolan.

Za to 5 miesięczne dziecko zbudowało już pełną integracją napięcia mięśniowego zginaczy i prostowników posturalnych. Osiągnięta w 4 miesiącu antygrawitacyjna aktywność kończyn górnych i dolnych i wypracowanie stosowanej stabilizacji w centrum ciała umożliwia chwytanie rączkami za stopy. Niemowlę chwyta krawędzie zewnętrzne stóp prawą rączką prawą stópkę i analogicznie drugą stronę. W tym okresie pojawia się również zabawa stopami po przekątnej, czyli prawa rączka łapie lewą stópkę. Możliwe jest to dzięki jeszcze wyższemu uniesieniu miednicy ponad podłoże niż dotychczas.

6 miesiąc życia to charakterystyczny okres dla wkładania palców do buzi. Literatura nazywa to rozwojem koordynacji ręka-noga-usta.  Jest to wyraz doskonałej i pełnej integracji napięcia posturalnego niemowlęcia. Jest to niezwykle ważna umiejętność dla stymulacji dotykowej i proprioceptywnej stóp. Umiejętność ta sprzyja również rozwojowi stawów biodrowych oraz bezpośrednio wpływa na rozwój, budowę i funkcję stóp. O umiejętności chwytania stóp i po co właściwie to jest napiszę w osobnym wpisie.

Czerwone lampki – co może niepokoić?

• Gdy maluszek bawi się nóżkami i/lub stopami bez kontroli wzroku – nie patrzy na to co robią ręce, nie kieruje wzroku w dół.
• Bawi się tylko i wyłącznie jedną rączką, ciągle tą samą.
• Bawi się tylko jedną nóżką, ciągle tą samą.
• Wkłada do ust tylko jedną stopę.
• Nie prezentuje naprzemiennego kopania, ale kopie tylko jedną nóżką.
• Nie unosi miednicy podczas zabaw kolankami, stopami czy podczas wkładania stóp do buzi.

Nie chcesz przegapić nowych artykułów na blogu? Kliknij TUTAJ i sprawdź szczegóły. Dzięki temu będziesz na bieżąco z każdą nową treścią na blogu.

_______________________

– M. Matyja, A.Gogola, Edukacja sensomotoryczna niemowląt. AWF. Katowice 2009.
– Lois Bly, Motor Skills Acquisition in the First Year. Academic Press. United States 2003
– Rozwój i pielęgnacja – szkolenie Dobry Start